Nowy gatunek żaby poświęcony dr. Philippowi Kokowi, belgijskiemu biologowi terenowemu, herpetologowi i biologowi ewolucyjnemu, opisał zespół amerykańskich i kanadyjskich naukowców. To drugi gatunek zwierząt opisany na cześć badacza pracującego od trzech lat na Uniwersytecie Łódzkim.
Pristimantis koki to malutka żaba (o długości poniżej 2 cm), prawdopodobnie toksyczna, obecnie znana tylko z masywu Wokomung, dużej tepui (góry stołowej) w górach Pakaraima w Ameryce Południowej. Pasmo to tworzy naturalną granicę między Brazylią a południowo-wschodnią Wenezuelą oraz między Brazylią a zachodnio-środkową Gujaną. Jest pozostałością ogromnej masy prekambryjskiego piaskowca cementowego, który został wyniesiony z niewielkimi deformacjami, gdy Ameryka Południowa oddzieliła się od Afryki kilka milionów lat temu. Erozja tego gigantycznego bloku piaskowca zaowocowała spektakularnymi skarpami, których pojedyncze pozostałości nazywane są tepuis (górami stołowymi). Mount Roraima, Mount Ayanganna i Mount Wokomung to jedne z najbardziej znanych przykładów w Gujanie. Liczne rzeki wypływają z tego obszaru i płynąc w dół spektakularnie spadają, tworząc malownicze wodospady.
Góry Pakaraima są w większości zalesione, z okazjonalnymi łatami sawann, zwłaszcza u podnóża Roraimy i po brazylijskiej stronie pasma. Te krajobrazy są podatne na pożary. Trudności w dotarciu do stromych zboczy tepui oraz leżących między nimi wyżyn sprawiły, że gromadzenie danych o żyjących tam zwierzętach i roślinach było wyzwaniem. Ten w większości dziewiczy region słynie z wysokiego endemizmu i różnorodności biologicznej, a nowe gatunki kręgowców wciąż są w nim odkrywane.
Opisany właśnie przez amerykańskich i kanadyjskich naukowców nowy gatunek żaby poświęcono dr. Philippowi Kokowi z Katedry Ekologii i Zoologii Kręgowców, Wydziału Biologii i Ochrony Środowiska Uniwersytetu Łódzkiego. To drugi gatunek zwierząt opisany na jego cześć. W 2011 roku Philippe Kok, podczas wyprawy na szczyt Angasima-tepui w Wenezueli, odkrył nowy gatunek ślimaka, który został później opisany jako Plekocheilus philippei przez holenderskiego biologa.
Dr Philippe J.R. Kok to belgijski biolog środowiskowy i ewolucyjny, który pracuje na UŁ od grudnia 2020 r. Specjalizuje się w herpetofaunie południowoamerykańskich tepui – jednych z najbardziej tajemniczych i niedostępnych ekosystemów świata. Opisał 50 nowych taksonów płazów i gadów (gatunków i rodzajów, a nawet rodzin) z Ameryki Południowej. W swoich badaniach wskazał, że niekontrolowany ruch turystyczny i związana z nim obecność człowieka zagraża populacji płazów w jednym z ostatnich dziewiczych zakątków globu. Nadrzędnym celem jego badań jest zrozumienie, w jaki sposób nieprzyjazne dla środowiska, naturalnie pofragmentowane paleopowierzchnie mogły napędzać/zmieniać trajektorie ewolucyjne kręgowców.
MK, źródło: UŁ