Naukowcy Uczelni Fahrenheita zyskali nowe narzędzie, które istotnie ułatwi prowadzenie projektów i prac badawczych. W ramach wsparcia procesów konsolidacji opracowano system wspólnego zarządzania infrastrukturą badawczą trzech uczelni.
Związek Uczelni w Gdańsku im. Daniela Fahrenheita powstał jesienią 2020 r. Tworzą go Gdański Uniwersytet Medyczny, Politechnika Gdańska i Uniwersytet Gdański. W sumie kształci się w nich ponad 42 tys. studentów, którzy mają do wyboru 143 kierunki. Ponadto uczelnie zatrudniają 406 naukowców z tytułem profesora i 968 doktorów habilitowanych.
Jednym z działań służących synergii potencjałów GUMed, PG i UG jest opracowany właśnie system wspólnego zarządzania infrastrukturą badawczą. Powstał spis dostępnego na każdej z uczelni sprzętu, obejmujący 132 pozycje dużej aparatury oraz 59 laboratoriów (core lab), w tym 2 strategiczne. Na podstawie analizy infrastruktury pod kątem wykorzystywanych technologii oraz zastosowań wyodrębniono 18 kluczowych kategorii, a także określono udział infrastruktury poszczególnych uczelni w każdej z nich.
W pierwszym etapie realizacji tego zadania dokonano inwentaryzacji kluczowej infrastruktury badawczej należącej do Uczelni Fahrenheita.
Był to niezwykle skomplikowany i wymagający proces. Inwentaryzację przeprowadzono niezależnie na każdej uczelni, przy wykorzystaniu odrębnych narzędzi informatycznych. Katalogowaniu podlegała infrastruktura stanowiąca tzw. dużą aparaturę badawczą. Do tej kategorii zaliczono urządzenia naukowo-badawcze o wartości przekraczającej 500 tys. zł, a także aparaturę naukowo-badawczą o mniejszej wartości, ale posiadającą unikalny charakter lub stanowiącą kluczowy element wyposażenia danego laboratorium i umożliwiającą przeprowadzenie unikatowych analiz − wyjaśnia prof. Adriana Zaleska-Medynska, dyrektor FarU, lider zespołu ds. infrastruktury badawczej.
Dodatkowo inwentaryzacji podlegały laboratoria badawcze typu core lab, zdefiniowane jako laboratoria zawierające unikalny zestaw aparatury naukowo-badawczej oraz infrastruktury pomocniczej i umożliwiające kompleksowe badania z użyciem konkretnej technologii. W spisie wyszczególniono także infrastrukturę o znaczeniu strategicznym, czyli wykazaną na mapie infrastruktury strategicznej Ministerstwa Nauki i Edukacji lub w innych dokumentach krajowych lub zagranicznych.
Przewiduje się, że korzyści wynikające z konsolidacji uczelni FarU na poziomie kluczowej infrastruktury naukowo-badawczej, zwłaszcza w obrębie wspólnych kategorii, obejmą optymalizację wykorzystania infrastruktury, lepszy dobór urządzeń oraz racjonalizację kosztów ich eksploatacji. Ponadto ściślejsza współpraca między uczelniami na dalszych etapach konsolidacji, np. specjalne powiązania organizacyjne w obrębie węzłów, umożliwi efektywniejsze zarządzanie rozwojem i modernizacją infrastruktury Uczelni Fahrenheita.
Baza ta będzie na bieżąco aktualizowana i umożliwi optymalne wykorzystanie zasobów infrastruktury badawczej naukowcom Uczelni Fahrenheita, a także usprawni prezentację zasobów jednostkom poza FarU, ułatwiając promocję i wspierając współpracę z podmiotami zewnętrznymi − dodaje prof. Zaleska-Medynska.
Pod względem liczby dużej aparatury prym wiedzie Politechnika Gdańska. Spośród 71 skatalogowanych na tej uczelni sprzętów najwięcej (po 17) znajduje się na wydziałach: Elektrotechniki i Automatyki oraz Inzynierii Lądowej i Środowiska. W tej samej kategorii 45 urządzeń zgromadzono na Uniwersytecie Gdańskim, z czego 16 znajduje się na Międzyuczelnianym Wydziale Biotechnologii UG i GUMed. Gdański Uniwersytet Medyczny dysponuje 16 aparatami, z których połowa jest na stanie Wydziału Nauk o Zdrowiu z Instytutem Medycyny Morskiej i Tropikalnej. W laboratoriach core lab przoduje z kolei UG (30), w którym 12 tego typu pracowni utworzono na Wydziale matematyki, Fizyki i Informatyki.
Informacje prezentowane w bazie obejmują między innymi krótki opis aparatury, lokalizację danego aparatu, dane kontaktowe do opiekuna aparatu lub laboratorium, a także informację do jakiego typu działalności aparatura może być wykorzystywana. Zasady udostępniania aparatury należy ustalać indywidualnie z opiekunem lub operatorem danego aparatu.
System wspólnego zarządzania infrastrukturą badawczą uczelni członkowskich powstał w ramach projektu grantowego pt. „Wspieranie procesów konsolidacji uczelni”.
MK, źródło: FarU