Dwóch kandydatów zadeklarowało jak dotąd start w wyborach na rektora Uniwersytetu Wrocławskiego. Nazwisko sternika największej dolnośląskiej uczelni na kadencję 2024–2028 poznamy 22 marca.
Cztery lata temu o fotel rektora Uniwersytetu Wrocławskiego ubiegało się czterech kandydatów. Żaden z nich nie sprawuje jednak dziś tej funkcji. Zwycięzca tamtej elekcji – prof. Przemysław Wiszewski – zakończył urzędowanie w 2022 roku, po tym, gdy ówczesny minister edukacji i nauki Przemysław Czarnek stwierdził wygaśnięcie jego mandatu. W przeprowadzonych niedługo później wyborach uzupełniających zwyciężył prof. Robert Olkiewicz. On także jest jednym z kandydatów w tegorocznych wyborach, które odbędą się 22 marca.
Moim najważniejszym priorytetem będzie poprawa sytuacji materialnej pracowników uczelni. Myśląc o jej przyszłości, chciałbym także postawić na: decentralizację i pomocniczość, ponieważ to władze Wydziału wiedzą najlepiej, jak rozwijać badania i kształcenie w swoich obszarach; poszanowanie naukowej i dydaktycznej różnorodności; jakość i innowacje; odwagę i roztropność; transparentność i merytokratyczny charakter udzielanego wsparcia – zapowiada w swoim programie wyborczym.
Deklaruje m.in. zmniejszenie pensum w grupie profesorów uczelni do 210 godzin, wsparcie dla tworzenia nowych atrakcyjnych kierunków studiów, rozwój kierunków anglojęzycznych i wprowadzenie pakietu rozwiązań – prawnych oraz informacyjnych – dotyczących etycznego studiowania. Zamierza utworzyć Fundusz Budowania Kompetencji Eksperckich i Radę Młodych Nauczycieli Akademickich. Chce stworzyć z Wydawnictwa Uniwersytetu Wrocławskiego instytucję liczącą się nie tylko w Polsce, ale i na świecie. Z kolei Biblioteka Uniwersytecka ma stać się potencjalnym Europejskim Centrum Wiedzy.
Prof. Robert Olkiewicz jest fizykiem, jego zainteresowania naukowe koncentrują się wokół metod matematycznych fizyki, podstaw matematycznych modeli statystycznych oraz kwantowych układów otwartych. Po doktoracie w Instytucie Matematycznym PAN związał się zawodowo z Instytutem Fizyki Teoretycznej Uniwersytetu Wrocławskiego, którego był dyrektorem w latach 2005–2008 i 2020–2022. Pełnił także funkcję dziekana Wydziału Fizyki i Astronomii (2008–2012), a także prorektora ds. ogólnych (2012–2016).
Chęć startu w wyborach wyraził oficjalnie także prof. Marcin Wodziński, kierownik Katedry Judaistyki Uniwersytetu Wrocławskiego.
Od czterech lat Uniwersytet Wrocławski jest targany niepotrzebnymi konfliktami. Nie służy to ani uczelni, ani nam, jego pracownicom i pracownikom, doktorantom i studentom. Kandyduję dlatego, że nie zgadzam się z wieloletnią polityką UWr, zgodnie z którą rozwiązaniem problemów finansowych są – głównie lub wyłącznie – cięcia budżetowe i wyprzedawanie sreber rodowych. Kandyduję również dlatego, że nie godzę się na przeciążenie nas najwyższym wśród polskich uniwersytetów pensum. I dlatego, że mam dość zmagania się z systemem administracyjnym, w którym setki ciężko pracujących osób wykonują pracę, która zbyt często jest – dla nich i innych – źródłem frustracji, a nie zadowolenia. Kandyduję wreszcie dlatego, że niepokoi mnie spadek prestiżu UWr – napisał w deklaracji wyborczej, zapowiadając niebawem przedstawienie programu.
Jest profesorem historii i literatury żydowskiej. Obszar jego zainteresowań naukowych to historia społeczna Żydów w XIX wieku, dzieje Żydów na Śląsku oraz żydowska kultura materialna. Jest autorem licznych publikacji, m.in. książek: Hebrajskie inskrypcje na Śląsku XIII–XVIII w. (1996); Bibliography on the History of Silesian Jewry II (2004); Haskalah and Hasidism in the Kingdom of Poland. A History of Conflict (2005); Władze Królestwa Polskiego wobec chasydyzmu (2008); Hasidism and Politics (2013); Historical Atlas of Hasidism (2018); Hasidism. Key Questions (2018).
W ub.r. otrzymał Irena Sendlerowa Memorial Award, a trzy lata wcześniej – nagrodę specjalną „Polityki” za książkę historyczną roku. W 2011 roku dostał Nagrodę im. Jana Karskiego i Poli Nireńskiej za wkład w rozwój studiów żydowskich w Polsce. Był głównym konsultantem historycznym Muzeum Historii Żydów Polskich. Od 2022 roku jest członkiem Academia Europaea, a od 2011 r. – wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Studiów Żydowskich.
MK
