Naukowcy i studenci z Politechniki Lubelskiej tworzą pojazdy przyszłości. Obecnie pracują nad platformą badawczą, która posłuży do badań metod optymalizacji konstrukcji nowoczesnych aut z wykorzystaniem technik symulacji komputerowych. Na realizację projektu otrzymali prawie 2 mln zł z Ministerstwa Edukacji i Nauki.
Zastosowanie symulacji komputerowych to jedna z najbardziej efektywnych metod optymalizacji. Tworzy się cyfrowego bliźniaka samochodu, który jest kopią prawdziwego pojazdu – ma kształt, wymiary i właściwości fizycznego produktu. Jeździ po wirtualnych drogach, poddawany jest wirtualnym testom zderzeniowym. Jego badania prowadzone są od momentu wytworzenia, poprzez starzenie się, aż po utylizację. Użycie tej technologii pozwala zaoszczędzić czas, pieniądze i usprawnia procesy produkcyjne. Naukowcy Politechniki Lubelskiej wykorzystają ją do budowy specjalnej platformy. Będzie się składać z doświadczalnego pojazdu wyścigowego i jego „cyfrowego bliźniaka”, dającego możliwości diagnostyki stanu maszyny, przewidywania jej zmienności w czasie lub optymalizacji pracy.
Chodzi o to, aby nasze działania przyniosły jak największy efekt przy jak najmniejszych nakładach. Optymalizacja oparta na symulacji komputerowej pozwali na znaczne przyspieszenie prac projektowych oraz – co ważne – na obniżenie kosztów w stosunku do tworzenia modelu rzeczywistych pojazdów i prowadzenia testów – przekonuje dr hab. inż. Jacek Czarnigowski z Katedry Termodynamiki, Mechaniki Płynów i Napędów Lotniczych Politechniki Lubelskiej, kierownik projektu.
Pojazd będzie na tyle elastyczny, żeby można było na nim zbudować i testować różnego rodzaju typy napędów. Bazowo ma to być auto wodorowe, ale będzie możliwość wymiany całego zespołu napędowego na elektryczny lub hybrydowy.
Samochody są obecnie jednym z najbardziej dynamicznie zmieniających się środków transportu. Zmiany te dotyczą zarówno znaczącego zmniejszania ich wpływu na środowisko naturalne, jak i wzrostu bezpieczeństwa, w tym także autonomiczności ruchu. Montowanie nowych systemów napędowych, takich jak napęd elektryczny oraz wodorowy, wymaga przystosowania pojazdów do nowego źródła napędu, ale także do innego stylu jazdy. Wprowadzenie systemów wsparcia pracy kierowcy oraz autonomiczności ruchu wymaga także prowadzenia prac optymalizacyjnych nad samą konstrukcją, jak i jej użytkowaniem – wyjaśnia inżynier z PL.
Dla zwiększenia czułości platformy na wszelkiego rodzaju zmiany wybrano pojazd wyścigowy. Nastawiony jest on na jak największą wydajność oraz najłatwiej zaobserwować u niego wpływ analizowanych czynników na osiągi, takie jak moc, prędkość maksymalna, wydajność, zużycie paliwa czy wreszcie bezpieczeństwo. Po testach wirtualnych przyjdzie czas na testy fizyczne z prawdziwym prototypem. Są one nadal niezbędne, ponieważ zawsze będą jedynym sposobem na uzyskanie obiektywnych wskaźników.
W pracach zespołu bierze udział 15 osób – naukowców, studentów, absolwentów uczelni. Nowy pojazd będzie kontynuacją poprzedniego projektu, Hydrosa, który zadebiutował w 2015 roku. Z założenia ma być bardziej nowoczesny, efektywny i przyjazny dla środowiska. Rolą studentów jest zaprojektowanie bryły bolidu, napędu oraz udział w testach.
MK, źródło: PL