Jaki jest związek narcyzmu narodowego ze skłonnościami do żartowania z własnego i innych narodów – sprawdzili to badacze z Instytutu Psychologii PAN. Wykorzystali do tego m.in. dostosowany do potrzeb badania kwestionariusz, który bada stosunek do wyśmiewania i bycia wyśmianym przez innych.
Śmiech stanowi integralną część relacji międzyludzkich. Ma on zarówno pozytywne, jak i negatywne znaczenie w kontekście zachowań społecznych. Z jednej strony potrafi rozładowywać stres i budować radość z pozytywnych doświadczeń życiowych , ale z drugiej – być także narzędziem wyśmiewania. Jak pokazują wcześniejsze badania, można go bowiem analizować zarówno w kontekście śmiania się z innych osób lub całych grup społecznych, jak również bycia obiektem wyśmiewania.
W najnowszym artykule w prestiżowym czasopiśmie Personality and Individual Differences zespół naukowców z Laboratorium Poznania Politycznego Instytutu Psychologii PAN pod kierunkiem dr Dagmary Szczepańskiej zbadał związek podejścia do żartów z przedstawicieli różnych narodowości ze sposobem, w jaki jednostki identyfikują się ze swoją grupą narodową oraz jak postrzegają innych. Wykorzystano do tego m.in. dostosowany do potrzeb badania kwestionariusz PhoPhiKat-9, który mierzy stosunek do wyśmiewania i bycia wyśmianym przez innych.
W serii dwóch przeprowadzonych badań na reprezentatywnej próbie Polek i Polaków (N=633, N=1504) wykazano, że narcyzm narodowy, rozumiany jako wiara w to, że nasz naród jest wyjątkowy i zasługuje na specjalne traktowanie, jest w sposób pozytywny i istotny statystycznie związany z narodową gelotofobią, a więc nadmiernym i irracjonalnym lękiem, że inne osoby mogą się śmiać z naszego narodu, a także narodowym katagelastycyzmem (odczuwaniem radości ze śmiania się z innych narodów).
Co więcej, udało się nam również zaobserwować, że sama skłonność do wyśmiewania i bycia wyśmianym pośredniczy pomiędzy narodowym narcyzmem a metadehumanizacją, czyli przekonaniem, że członkowie grupy obcej postrzegają innych członków grupy własnej jako mniej ludzkich – raportuje dr Dagmara Szczepańska.
Laboratorium Poznania Politycznego Instytutu Psychologii PAN to interdyscyplinarny zespół złożony z psychologów społecznych i socjologów, który powstał z potrzeby zgłębienia problematyki zachowań politycznych. Zadaniem badaczy jest wyjaśnienie zależności między konkretnymi rodzajami działań podejmowanych w przestrzeni publicznej, a czynnikami je warunkującymi, takimi jak: wyznawane wartości, przekonania, cechy osobowościowe, style poznawcze, zmienne demograficzne i wiele innych. Laboratorium kieruje dr hab. Marta Marchlewska.
MK, źródło: IP PAN