Dwoje polskich naukowców otrzymało tytuł fellow member amerykańskiego Towarzystwa Optica. To jedna z czołowych światowych organizacji naukowych zajmujących się badaniami z dziedziny optyki i fotoniki.
Towarzystwo Optica (dawniej Amerykańskie Towarzystwo Optyczne) powstało w 1916 roku. Skupia ponad 22 tys. członków zajmujących się badaniem światła oraz rozwojem optyki i fotoniki, ale także przedstawicieli biznesu. Od 1959 r. Towarzystwo nadaje tytuł fellow member osobom zasłużonym dla rozwoju optyki. Otrzymało go dotąd ok. 2800 członków organizacji, w tym trzech Polaków: prof. Maciej Wojtkowski (2015), prof. Krzysztof Patorski (2013) i prof. Adam Kujawski (1988). Właśnie dołączyli do nich kolejni polscy naukowcy.
Prof. Małgorzatę Kujawińską z Instytutu Mikromechaniki i Fotoniki Politechniki Warszawskiej doceniono za wybitny wkład w rozwój metod obrazowania poprzez wprowadzenie do nich standardów metrologicznych. Jest międzynarodowym ekspertem w dziedzinie metrologii optycznej pełnego pola i obrazowania 3D ze szczególnym uwzględnieniem metod holografii, światła strukturalnego i cyfrowej korelacji obrazów. Specjalizuje się w opracowywaniu nowych fotonicznych systemów pomiarowych, analizie danych i hybrydowych opto-numerycznych metodach pomiarowych oraz ilościowym obrazowaniu fazowym 3D w inżynierii biomedycznej. Liderka projektów poświęconych metrologii optycznej w mikro- i makroskali finansowanych ze środków UE, Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, Narodowego Centrum Nauki i Narodowego Centrum Badań i Rozwoju. Była prezydentem Międzynarodowego Stowarzyszenia Optyki i Fotoniki (SPIE) i wiceprezydentem European Technology Platform Photonics21. W listopadowym numerze „Forum Akademickiego”, które niebawem ukaże się na naszej stronie internetowej, prof. Kujawińska wskazuje trendy we współczesnej metrologii oraz przybliża zaprojektowany przez swój zespół prototyp tomografu holograficznego, który daje możliwość poznania w pełni trójwymiarowej charakterystyki mikroobiektów biologicznych.
Chcemy dostarczyć lekarzowi dokładnej informacji ilościowej o zjawiskach zachodzących na poziomie komórkowym: zmianie kształtu, szybkości poruszania się, rozkładzie współczynnika załamania i suchej masy w komórce, jak również jej dwójłomności czy sztywności błony komórkowej. Jeden obiekt,
a tak wiele można zmierzyć – przyznaje badaczka, której zespół opracował też system umożliwiający obrazowanie zmian w sposób dynamiczny, a więc np. pod wpływem podanej substancji chemicznej czy promieniowania.
Z kolei prof. Konrada Banaszka z Centrum Nowych Technologii Uniwersytetu Warszawskiego Towarzystwo Optica wyróżniło za wirtuozerię eksperymentalną i wiedzę teoretyczną, których połączenie prowadzi go do przełomowych odkryć. To uznany na świecie specjalista z zakresu technologii kwantowych, współautor ponad 140 artykułów naukowych i doniesień konferencyjnych, a także zgłoszeń patentowych. Naukowo od lat związany jest z Uniwersytetem Warszawskim, na którym obecnie pełni funkcję dyrektora Centrum Optycznych Technologii Kwantowych. Kieruje Laboratorium Technologii Kwantowych w CeNT UW. Jest koordynatorem naukowym międzynarodowej sieci QuantERA, która wspiera badania z zakresu technologii kwantowych w Europie. Jest współzałożycielem spółki Quantum Optical Technologies. Z jego inicjatywy w maju tego roku powstał Klaster Q – Klaster Technologii Kwantowych. Na zlecenie Europejskiej Agencji Kosmicznej prof. Banaszek przygotowuje właśnie opracowanie dotyczące kwantowych urządzeń do odbierania optycznych sygnałów z misji kosmicznych. Pozwoli to na otrzymanie jeszcze bardziej wyraźnych zdjęć z Marsa albo obejrzenie transmisji wideo w dobrej rozdzielczości z innych planet Układu Słonecznego.
Transmisja danych na odległościach kosmicznych jest poważnym wyzwaniem, w którym mogą pomóc technologie kwantowe. Nowa generacja odbiorników kwantowych wykorzystuje szeroki zakres operacji kwantowych wykonywanych na przychodzącym sygnale optycznym. Celem naszego projektu jest dostarczenie odpowiedzi na pytanie, czy warto zaprojektować i zbudować taki odbiornik do odbierania sygnałów z kosmosu. Ocenimy, na ile wyrafinowane odbiorniki byłyby odporne na zakłócenia sygnałów i czy dzięki ich zastosowaniu szybkość transmisji danych mogłaby znacznie wzrosnąć – zapowiada prof. Konrad Banaszek.
MK
