Kwiecień 4/98

FELIETON REDAKCYJNY Ściśle tajne - Grzegorz Filip INFORMACJE Kronika Notatki Przewodniczącego KBN Korzyści i zagrożenia - Andrzej Wiszniewski Notatki Przewodniczącego RGSzW Przekonanie o pełnym zrozumieniu - Andrzej Pelczar Notatki Przewodniczącego KRUN Obraz doprawdy imponujący - Krzysztof Pawłowski Zapowiedzi konferencji naukowych ŻYCIE AKADEMICKIE Każdy system wulgaryzuje się - rozmowa z prof. Bogdanem Marcińcem, wiceprzewodniczącym KBNrozmowa z ks. prof. A. Szostkiem, rektorem-elektem KUL Geografia akademicka o lokalizacji szkół wyższych - Ludwik Haligowski Nieuniknione procesy o przestrzeganiu prawa na uczel - Jacek Wódz Agora Brak wyobraźni czy odwagi? - Andrzej Kajetan Wróblewski o propozycjach "żółtej książeczki" Powrót do Europy Tradycja humanistyczna - Zbigniew Drozdowicz Europa wiedzy - europejskie trendy w kształceniu inżynierów Andrzej Filipkowski Polemiki Prowokacja? - Marek Rocki Wotum zaufania - Zofia Ratajczak Czytelnia czasopism Studia za granicą Kto płaci? - Jan Sadlak Listy do redakcji BADANIA NAUKOWE Skończyć z dominacją - o tożsamości Śląska Piotr Kieraciński Nauka i gospodarka W oku cyklonu - Piotr Kieraciński o nowoczesnych metodach spalania Portrety dyscyplin Dziedzina wciąż egzotyczna - Henryk Grabowski nauki o kulturze fizycznej W STRONĘ HISTORII Pomniki uczonych polskich (31) Pomnik Mikołaja Kopernika w Chorzowie II str. okł. Gwiazdy i meteory Klasyfikator umiejętności (Józef Łęski) - Grzegorz Filip Rody uczone (21) Strzembosze - Magdalena Bajer OKOLICE NAUKI Tłumaczyć świat - Jan Blinowski o ignorancji w dziedzinie fizyki Poczta elektroniczna Prawo Sieci - Paweł Misiak Esej Mądrzy nie są uczeni, a uczeni nie są mądrzy - Mariola Bartosiak-Tomusiak Recenzje Historia astronomii i kosmologii Człowiek i mysz Spadkobiercy Newtona Skąd wiesz, że to prawda Einstein w cytatach Książki nadesłane FELIETONY Sowizdrzał Ucieczka - Jan Koteja Odcinki-docinki Impuls wyzwolenia - Wojciech Chudy Wyznania szalonego humanisty Wielki wybuch antygrawitacji - Leszek Szaruga

Każdy system wulgaryzuje się      Każdy system się w końcu wulgaryzuje, jak mówią matematycy. Doszło do tego, że bardzo rzadko przyznawano kategorię C, a głównie A i B. Placówki Polskiej Akademii Nauk mają w większości kategorię A, ale to nie dziwi - w końcu taka powinna być pozycja Akademii, która zajmuje się tylko nauką. Obecnie chcemy promować osiągnięcia w przeliczeniu na pracowników. Chcemy aby 70 proc. tych środków było rozdzielane na podstawie sparametryzowanych osiągnięć placówek. Rozmowa z prof. Bogdanem Marcińcem, wiceprzewodniczącym KBN   Brak wyobraźni czy odwagi?      Uważam, że formuła Rady Głównej przeżyła się już, zwłaszcza że sposób wyboru jej członków, według jakichś aptekarsko ustalonych procentów dla różnych typów uczelni oraz rodzaju pracowników i studentów, jest dla mnie parodią dojrzałej demokracji. Sądzę, że nie ma już potrzeby utrzymywania Rady Głównej i należy ograniczyć się wyłącznie do Konferencji Rektorów, jako jedynej reprezentacji środowiska do rozmów z władzami. Rektorzy nie są nam wszak narzucani z góry, lecz wybierani przez środowisko. W dojrzałej demokracji przedstawicielskiej takim właśnie ludziom towarzyszy zaufanie środowiska. Prof. Andrzej Kajetan Wróblewski krytycznie o projektach reform szkolnictwa wyższego zawartych w "żółtej książeczce"   Tradycja humanistyczna    Jestem za normalnością polskich uniwersytetów, a oznacza to - poza wszystkim innym - obecność w nich teologii i teologów, ale takich, którzy podlegają obowiązującym takim regulacjom prawnym, procedurom kwalifikacyjnym oraz normom i ocenom, jakim podlegają wszyscy pozostali członkowie społeczności uniwersyteckiej. (...) Jestem również za obecnością w uniwersytecie teologii, ale takiej, która nie będzie usiłowała narzucić innym uniwersyteckim dyscyplinom katolickich prawd i sposobów dochodzenia do nich. Prof. Zbigniew Drozdowicz pisze o kondycji oraz miejscu teologii i filozofii wśród dyscyplin uniwersyteckich w Polsce   Kto płaci?      Jeśli pragniemy utrzymać tempo rozwoju szkolnictwa wyższego, zachować jego szeroką dostępność oraz podwyższać jego jakość, należy pozwolić uczelniom pobierać czesne, a jednocześnie stworzyć studentom realistyczną i szeroko rozbudowaną formę zasiłków oraz możliwości zaciągania i spłaty pożyczek na dogodnych warunkach. Rozwój szkolnictwa wyższego w USA czy Kanadzie pokazuje, że nie musi ono być bezpłatne, aby było masowe. W żadnym wypadku potrzeba bardziej realistycznego rozłożenia obowiązków w zakresie finansowania szkolnictwa wyższego nie powinna być interpretowana jako furtka do pomniejszania odpowiedzialności finansowej państwa. Jest i pozostanie ono głównym "inwestorem"w tym przedsięwzięciu. O próbach rozwiązania problemu współpłatności za studia w niektórych krajach europejskich pisze dr Jan Sadlak z UNESCO   Mądrzy nie są uczeni, a uczeni nie są mądrzy      Powiązanie z profesjonalizacją studiów zaślepiło nas na ich autentyczne walory. A przecież już raport Faure'a przekonuje, iż powinniśmy się "uczyć, aby być". Czy szkolnictwo wyższe nie podlega tej nowoczesnej dyrektywie? Myślę, że trzeba by iść śmiało w kierunku stwarzania warunków ocalających bezinteresowne potrzeby kształcenia. Pojednanie racji rozumu z humanistycznymi wartościami to ważne wyzwanie dla edukacji. Budowanie w świadomości jednostki znaczenia tak rozumianego "bycia mądrym"uważam wręcz za imperatyw edukacyjny. Dr Mariola Bartosiak-Tomusiak upomina się o potrzebę kształcenia "mądrego", a nie wyłącznie "opłacalnego" Zdrowych, pogodnych i budujących duchowo Świąt Wielkiejnocy oraz radosnego Dyngusa życzy Czytelnikom Redakcja

 

Uwagi.